dholakiya

dholakiya
યે દિલ લાયા હૈ બહાર અપનો કા પ્યાર ક્યા કહેના. જિંદગી કે હર કદમ પર ગીરે મગર શીખા કૈસે ગીરતે કો ઠામલે માણસે બે વાર શરમાવવા જેવું છે બોલવું ઉચિત હોય ત્યારે મૌન રહેવું અને મૌન રહેવાનું હોય ત્યારે બોલવું Life is not an ipod to listen to your favorite songs.. but, its like a radio in which you must adjust yourself to enjoy whatever comes in it . જે રિસર્ચ કરે એ ઋષિ અને જે રિસીવ કરે એ પણ ઋષિ , અને આવું ઋષિપદ ધારણ કરી શકે એ ખરો શિક્ષક. થાય એટલું કામ કરવુ " અને "કરીએ એટલું કામ થાય" એ બે વચ્ચેનો તફાવત જે સમજે તેને સફળતા મળે છે. આપણુ બધુ જ છતાં આપણુ કંઇ નહી એવુ જળ મા કમળજેવું મહાલીએ. જીવવા માટે ત્રણ વસ્તુ જરુરી છે પ્રેમ કરવા માટે કોઇ વ્યક્તિ કે પ્રકૃતિ,કરવા માટે કામ,અને જીવવાની આશા.

શુક્રવાર, 5 સપ્ટેમ્બર, 2014

પ્રેરણારુપ પંક્તિ



પ્રેરણારુપ પંક્તિ

સાંભળ્યું છે, કર્મ ને હું આધીન છું,
પણ હું મારી જડતાને પરાધીન છું.
જે સાંભળ્યું છે, ક્યારેય ગમ્યું નથી,
મારા સંકલ્પો માં, નિત્ય પ્રાચીન છું.
                                             બદલાતાં વાયરે બદલાવુ ગમ્યું નથી,
                                    
હૃદય ની સાખે વ્હેતો, હું સ્વાધીન છું
 
  


ઓરે ઓરે ઓ અભાગી ! દીવો ન ધરે કોઇ,
જયારે ઘનઘેરી તુફાની રાતે, બાર વાસે તને જોઇ;
ત્યારે આભની વીજે, તું સળગી જઇને
સૌનો દીવો એકલો થાને રે ! તારી જો


કરતા જાળ કરોળિયો, ભોંય પડી પછડાય
વણ તૂટેલે તાંતણે, ઉપર ચડવા જાય

મેનત તેણે શરૂ કરી, ઉપર ચડવા માટ,
પણ પાછો હેઠો પડયો, ફાવ્યો નહિ કો ઘાટ.

એ રીતે મંડી રહ્યો, ફરી ફરી બે-ત્રણ વાર
પણ તેમાં નહિ ફાવતા, ફરી થયો તૈયાર

હિંમત રાખી હોંશથી, ભીડયો છઠ્ઠી વાર,
ધીરજથી જાળે જઈ, પોંચ્યો તે નિર્ધાર

ફરી ફરીને ખંતથી, યત્ન કર્યો નહિ હોત
ચગદાઈ પગ તળે, મરી જાત વણમોતએ રીતે જો માણસો, રાખી મનમાં ખંત
આળસ તજી, મેનત કરે પામે લાભ અનંત.

જિવનમાં સુખી થવા માટે ત્રણ વસ્તુ જરુરી છે 

ચાહવા માટે કોઇ વ્યક્તિ,પ્રાણી,પક્ષી કે પ્રકૃતિ ,

કામ કરવાનીધગશ,અને જીવવાની આશા


શિક્ષક દિને વાલીને નમ્ર નિવેદન




શિક્ષક દિને વાલીને નમ્ર નિવેદન
આપનું બાળક શાળામાં પ્રથમ નંબરે પાસ થાય તો જ એને શિક્ષિત કહી શકાય એ ભ્રમમાંથી બહાર નીકળો. ઈતિહાસનાં પાના ઉથલાવો તો એવા કેટલાય રાજા મળશે જે ભણ્યા ન હતા પરંતુ એના ક્ષેત્રમાં મહાન હતાં. પરમ પૂ. મોરારિબાપુ કે જેની શૈક્ષણિક કારકીર્દિ જ્વલંત ન હતી છતાંય આજે લોકોનાં હૃદયમાં સર્વોચ્ચ સ્થાને બિરાજે છે. ધંધાની જ વાત કરીએ તો ઘીરુભાઈ અંબાણી અને અન્ય ઘણાના નામ આપી શકાય કે જેની શૈક્ષણિક કારકિર્દીનો ફાળો તેમની સફળતામાં નહીવત છે. બિલગેટ્સને એમની કૉલેજમાંથી કાઢી મૂકવામાં આવ્યાં હતાં. મહાન વૈજ્ઞાનિક રામાનૂજનને ગણિત સિવાયનાં બધા જ વિષયમાં અનેકવાર નાપાસ થવાથી શાળામાંથી કાઢી મૂકવામાં આવ્યા હતાં. આ નામનું લીસ્ટ તો ખૂબ મોટું છે પરંતુ અહીં વાલીશ્રીઓને કહેવાનું એટલું જ છે કે બાળકરૂપી કૂમળા છોડને જતનથી સાચવો, ખૂબ સ્નેહનું સિંચન કરો પરંતુ એનો વિકાસ કરવાની મોકળાશ એને આપો. જીવનભર આંગળી પકડીને એને ચલાવાતું નથી. એને એની મેળે ચાલવા દ્યો. બસ ધ્યાન એટલું રાખવાનું છે કે એ ડગમગી જાય ત્યારે એને પડવા નથી દેવાનું એને પ્રેમથી સંભાળી લેવાનું છે. પરંતુ ચાલવાનું તો એકલાએ જ હોય. મા-બાપનાં વધારે પડતા લાડ કે વધારે પડતી સંભાળ એને પરતંત્ર કે પરવશ બનાવી દે છે. તો બીજી તરફ મા-બાપની વધુ પડતી અપેક્ષ બાળકની પ્રતિભાને કુઠીત કરી નાંખે છે. મા-બાપ અને શિક્ષકોની વિદ્યાર્થી માટેની ફરજ એટલી જ છે કે એને એવું વાતાવરણ પૂરું પાડે કે જેથી વિદ્યાર્થીની પ્રતિભા ખીલી ઊઠે, તેનામાં રહેલી નવી ક્ષમતાઓ વિકસે. બધું જ એને તૈયાર પીરસીને પરવશ ના કરો. બલ્કે અમુક સંઘર્ષો જીવનને ઘડે છે, બાળકમાં રહેલી શક્તિઓને ઉજાગર કરે છે. એક સુંદર નાનકડી વાર્તાનો સાર કંઈક આવો જ છે.
એક માણસ એક કોશેટો ઘરે લઈ આવ્યો. કોશેટામાંથી પતંગિયું કેમ બને એ એને જોવું હતું. થોડાદિવસ બાદ કોશેટામાંથી એક છિદ્ર વાટે પતંગિયું પોતાના શરીરને બહાર લાવવા સંઘર્ષ કરી રહ્યું છે. ઘણીવાર સુધી પતંગિયાને બહાર નીકળવા માટે મહેનત કરતું જોઈ તે માણસને દયા આવે છે. તે કોશેટાને કાળજીથી કાપી પતંગિયાને બહાર કાઢે છે. પણ પતંગિયાનું શરીર એકદમ નબળું અને ક્ષીણ હોય છે. જો કે પેલા માણસને તો એમ જ થાય છે કે હમણાં પતંગિયું ઉડવા લાગશે. પરંતુ પતંગિયુ ઊડી શકતું નથી અને બાકીનું જીવન જમીન પર ચીમળાયેલી પાંખો સાથે ઢસડાયા કરે છે. પેલો માણસ દયા દાખવવાની ઉતાવળમાં સમજ્યો નહીં કે નાનકડાં છિદ્ર વાટે બહાર આવવા માટે પતંગિયાએ સંઘર્ષ કરવો જરૂરી હતો એ સંઘર્ષ દરમ્યાન એના શરીરમાંથી જે પ્રવાહી પાંખમાં ધકેલાય એનાથી એને શક્તિ મળે અને ઉડ્ડયન કરવા સક્ષમ બને પરંતુ પેલા માણસની મદદે તેને જીવનભર પંગુ બનાવી દીધું. યાદ રાખો કે બાળકની પણ વધારે પડતી કાળજી લેવાથી તે પંગુ બની શકે છે. થોડો ઘણો અવરોધ, થોડોક સંઘર્ષ બાળકમાં રહેલી પ્રતિભાને ખીલવવામાં આશીર્વાદ સમાન હોય છે. વિપરીત સંજોગોમાં જ બાળક નવો માર્ગ કંડારે અને પડકારોને પ્રગતિનાં પગથિયા બનાવી સફળતાના શીખરો સર કરે છે.

મંગળવાર, 29 જુલાઈ, 2014

એક શબ



 એક શબ


કાલે બહાર જવાનું થયુ રસ્તામા એક અંતિમરથ જોયો તેમા માત્ર શબ જ હતું કોઇ વિદાય આપવા સાથે ન હતું  મને અત્યંત દુ:ખ અને ગ્લાનિ સાથે વિચારતી કરી દીધી માણસને નસીબદાર ગણવો કે કમનસીબ સમજાયુ નહી
            નસીબદાર એટલા માટે ગણી શકાય કે એ આત્માએ પાછળ કોઇને વિલાપ કે સંતાપ કરતા છોડ્યા નહી પરંતું  એમ પણ થયું કે એ આત્માને કોઇની સંવેદના મળી નહી આંખ સામે વારંવાર  એ જ  દ્રશ્ય  ખડું થાય છે  એમ લાગે છે કે આપણે અન્ય તરફની સંવેદના ગુમાવી રહ્યા છીએ 



ઉબુન્ટુ ઓપરેટીગ સીસ્ટમ માં ડોન્ગલ નો ઉપયોગ કરો

 ઉબુન્ટુ  ઓપરેટીગ સીસ્ટમ માં   ડોન્ગલ નો  ઉપયોગ કરો
System - Administration  - Synaptic package manager  - usb-modeswitch  ઇન્સ્ટોલ કરો .અને  edit  mobile brodband માં એક  network connection  બનાવી ડોન્ગલ નો ઉપયોગ કરો

બુધવાર, 26 માર્ચ, 2014

નાણાંપંચ

નાણાંપંચ


Finance Commission
Year of Establishment
Chairman
Operational Duration
1951
1952–57
1956
1957–62
1960
A.K. Chanda
1962–66
1964
P.V. Rajamannarr
1966–69
1968
Mahaveer Tyagi
1969–74
1972
K. Brahmananda Reddy
1974–79
1977
J.M. Shelat
1979–84
1983
1984–89
1987
1989–95
1992
Late shri K.C. Pant
1995–2000
1998
A.M.Khusro
2000–2005
2003
2005–2010
2007
2010–2015
2012
2015–2020

પંચવર્ષિય યોજના
First Plan
(1951 - 56)
It was based on Harrod-Domar Model.
Community Development Program launched in 1952
Focus on agriculture, price stability, power and transport
It was a successful plan primarily because of good harvests in the last two years of the plan
Second Plan
(1956 - 61)
Target Growth: 4.5% Actual Growth: 4.27%
Also called Mahalanobis Plan named after the well known economist
Focus - rapid industrialization
Advocated huge imports through foreign loans.
Shifted basic emphasis from agriculture to industry far too soon. 
During this plan, prices increased by 30%, against a decline of 13% during the First Plan
Third Plan
(1961 - 66)
|Target Growth: 5.6% Actual Growth: 2.84%
At its conception, it was felt that Indian economy has entered a take-off stage. Therefore, its aim was to make India a 'self-reliant' and 'self-generating' economy.
Based on the experience of first two plans, agriculture was given top priority to support the exports and industry.
Complete failure in reaching the targets due to unforeseen events - Chinese aggression (1962), Indo-Pak war (1965), severe drought 1965-66
Three Annual Plans (1966-69) Plan holiday for 3years.
Prevailing crisis in agriculture and serious food shortage necessitated the emphasis on agriculture during the Annual Plans
During these plans a whole new agricultural strategy was implemented. It involving wide-spread distribution of high-yielding varieties of seeds, extensive use of fertilizers, exploitation of irrigation potential and soil conservation. 
During the Annual Plans, the economy absorbed the shocks generated during the Third Plan
It paved the path for the planned growth ahead.
Fourth Plan
(1969 - 74)
Target Growth: 5.7% Actual Growth: 3.30%
Main emphasis was on growth rate of agriculture to enable other sectors to move forward
First two years of the plan saw record production. The last three years did not measure up due to poor monsoon.
Influx of Bangladeshi refugees before and after 1971 Indo-Pak war was an important issue
Fifth Plan
(1974-79)
Target Growth: 4.4% Actual Growth: 3.8
The fifth plan was prepared and launched by D.D. Dhar. 
It proposed to achieve two main objectives: 'removal of poverty' (Garibi Hatao) and 'attainment of self reliance'
Promotion of high rate of growth, better distribution of income and significant growth in the domestic rate of savings were seen as key instruments
The plan was terminated in 1978 (instead of 1979) when Janta Party Govt. rose to power.
Rolling Plan
(1978 - 80)
There were 2 Sixth Plans. Janta Govt. put forward a plan for 1978-1983. However, the government lasted for only 2 years. Congress Govt. returned to power in 1980 and launched a different plan.
Sixth Plan
(1980 - 85)
Target Growth: 5.2% Actual Growth: 5.66%
Focus - Increase in national income, modernization of technology, ensuring continuous decrease in poverty and unemployment, population control through family planning, etc.
Seventh Plan
(1985 - 90)
Target Growth: 5.0% Actual Growth: 6.01%
Focus - rapid growth in food-grains production, increased employment opportunities and productivity within the framework of basic tenants of planning.
The plan was very successful, the economy recorded 6% growth rate against the targeted 5%.
Eighth Plan
(1992 - 97)
The eighth plan was postponed by two years because of political uncertainty at the Centre 
Worsening Balance of Payment position and inflation during 1990-91 were the key issues during the launch of the plan.
The plan undertook drastic policy measures to combat the bad economic situation and to undertake an annual average growth of 5.6%
Some of the main economic outcomes during eighth plan period were rapid economic growth, high growth of agriculture and allied sector, and manufacturing sector, growth in exports and imports, improvement in trade and current account deficit.
Ninth Plan
(1997- 2002)
Target Growth: 6.5% Actual Growth: 5.35%
It was developed in the context of four important dimensions: Quality of life, generation of productive employment, regional balance and self-reliance.
Tenth Plan
(2002 - 2007)
Goals:
To achieve 8% GDP growth rate
Reduction of poverty ratio by 5 percentage points by 2007.
Providing gainful high quality employment to the addition to the labour force over the tenth plan period.
Universal access to primary education by 2007.
Reduction in gender gaps in literacy and wage rates by atleast 50% by 2007.
Reduction in decadal rate of population growth between 2001 and 2011 to 16.2%.
Increase in literacy rate to 72% within the plan period and to 80% by 2012.
Reduction of Infant Mortality Rate (IMR) to 45 per 1000 live births by 2007 and to 28 by 2012.
Increase in forest and tree cover to 25% by 2007 and 33% by 2012.
All villages to have sustained access to potable drinking water by 2012.
Cleaning of all major polluted rivers by 2007 and other notified stretches by 2012.
Eleventh Plan
(2007 - 2012)
Goals:
Accelerate GDP growth from 8% to 10%. Increase agricultural GDP growth rate to 4% per year.
Create 70 million new work opportunities and reduce educated unemployment to below 5%.
Raise real wage rate of unskilled workers by 20 percent.
Reduce dropout rates of children from elementary school from 52.2% in 2003-04 to 20% by 2011-12. Increase literacy rate for persons of age 7 years or above to 85%.
Lower gender gap in literacy to 10 percentage point. Increase the percentage of each cohort going to higher education from the present 10% to 15%.
Reduce infant mortality rate to 28 and maternal mortality ratio to 1 per 1000 live births
Reduce Total Fertility Rate to 2.1
Provide clean drinking water for all by 2009. Reduce malnutrition among children between 0-3 years to half its present level. Reduce anaemia among women and girls by 50%.
Raise the sex ratio for age group 0-6 to 935 by 2011-12 and to 950 by 2016-17
Ensure that at least 33 percent of the direct and indirect beneficiaries of all government schemes are women and girl children
Ensure all-weather road connection to all habitation with population 1000 and above (500 in hilly and tribal areas) by 2009, and ensure coverage of all significant habitation by 2015
Connect every village by telephone by November 2007 and provide broadband connectivity to all villages by 2012
Increase forest and tree cover by 5 percentage points.
Attain WHO standards of air quality in all major cities by 2011-12.
Treat all urban waste water by 2011-12 to clean river waters.
Increase energy efficiency by 20 percentage points by 2016-17.
Twelth Plan
(2012–2017)

Twelfth Five-Year Plan of the  has decided for the growth rate at 8.2% but the National Development Council (NDC) on 27 Dec 2012 approved 8% growth rate for 12th five-year plan.
With the deteriorating global situation, the Deputy Chairman of the Planning Commission Mr Montek Singh Ahluwalia has said that achieving an average growth rate of 9 percent in the next five years is not possible. The Final growth target has been set at 8% by the endorsement of plan at the National Development Council meeting held in New Delhi.
"It is not possible to think of an average of 9% (in 12th Plan). I think somewhere between 8 and 8.5 percent is feasible,” Mr Ahluwalia said on the sidelines of a conference of State Planning Boards and departments. The approached paper for the 12th Plan, approved last year, talked about an annual average growth rate of 9%.
“When I say feasible... that will require major effort. If you don’t do that, there is no God given right to grow at 8 percent. I think given that the world economy deteriorated very sharply over the last year...the growth rate in the first year of the 12th Plan (2012-13) is 6.5 to 7 percent.”
He also indicated that soon he would share his views with other members of the Commission to choose a final number (economic growth target) to put before the country’s NDC for its approval.
The government intends to reduce poverty by 10% during the 12th Five-Year Plan. Mr Ahluwalia said, “We aim to reduce poverty estimates by 9% annually on a sustainable basis during the Plan period.”



શુક્રવાર, 24 જાન્યુઆરી, 2014

યુવા દિન

યુવા દિન

           સ્વામી વિવેકાનંદ નો  જન્મ દિવસ 12 જાન્યુઆરી ના દિવસને યુવા દિન  તરીકે ઉજવવામાં આવે છે. અને  એ દિવસની ઉજવણી મારે કરવાની થઇ ત્યારે યુવાનો વિષે  વીચારવાનુ થયું મને લાગ્યું  કે -
           યુવાનોમાં ટેકનોલોજી સારી રીતે હસ્તગત કરવાની શક્તિ છે, સ્માર્ટ નેસ  સારી છે , બેશક વધુ ચાલાક અને હોશિયાર છે  પરતું કેટલીક બાબતો માં હજુ વિચારવાની જરૂર છે - 
  • આજના સમયમા કંટાળો શબ્દ વધારે સંભળાય છે પરતું કંટાળો એટલા માટે છે કે આપણે દ્વિધા માં છીએ  
  •  જો પ્રબળ ઇચ્છાશક્તિ હોય તો પ્રબળ નિશ્ચય હોય અને કાર્યમા સફળતા પ્રાપ્ત થાય. પરતું આપણે અધરવે રાઉન્ડ ચાલનારા છીએ ભાગ્યમા હશે તો કરશું, પછી નક્કી કરશું કવી આશર કહે છે કે- હસ્તરેખાઓ છે પાંગળી મળી છે દશ દશ આંગળી પ્રયત્ન કર.
  • જેને કંઇક કરવું છે તેને હંમેશા ક્ષણમા જીવતા શીખવું જોઇએ If you are hear spose to be hear” 
  • વિચારવામા અને બોલવામાં આપણે બરાબર છીએ અને અમલમા મૂકવાની વાત આવે ત્યાં આપણે પાછા પડીએ છીએ.
  • આપણે કોઇપણ કાર્યમા પહેલા એ વીચારતા થયા છીએ કે તેમા મારું શું  અને મારે શું  
  • હૃદયની વિશાળતાનો અભાવ છે.
  • ઇન્ટરનેટ એક જ્ઞાનપ્રાપ્તીનું માધ્યમ છે તે વ્યસન ન બનવું જોઇએ  
  • આપણો  ધર્મ એકજ છે કે આપણા ભાગે આવેલું કામ પ્રામાણીકતા થી કરવું ધર્મ ને નામે ધતીંગ કરવાની જરૂર  નથી 
  • આજના દિવસે આપણે સંકલ્પ કરીએ કે આપણે  ભ્રષ્ટા ચાર ને દુર કરવામાં સહકાર આપીશું 
  • મક્કમ  મનોબળ અને આત્મવિશ્વાસ થી સભર બનશું 
  • આપણા  ભાગે આવેલું કામ પ્રમાણીકતા થી કરશું 

 




ક્વિઝ પ્રકરણ-7 કમ્પ્યુટર પરીચય

શુક્રવાર, 3 જાન્યુઆરી, 2014